Benieuwd wat ons bezighoudt in het dagelijks leven? Zoek je inspiratie voor het fietsen? Hier is niet alles ‘epic’ en ook als je niet van koffie houdt, ben je bij ons welkom. Onze fietsen staan niet altijd mooi te glimmen en soms kraken ze als we trappen. We hebben niet altijd zin om te fietsen en onze fietskleding is soms oud en versleten. Dit blog gaat over passie, volharding, vertedering, ernst, luchtigheid een lach en een traan. Het fietsen is net het echte leven, maar dan met Panache!
Gastblog: The science of bikefitting
Dit gast-blog is geschreven door Sander Visschers van Fityourbike, een echte long-read dus ga er even lekker voor zitten. Sander is bike-fitter en orthopedisch technicus uit Vorden, Gelderland. In dit blog gaat Sander in op de basics van het bike-fitten. In toekomstige blogs zal hij verder de diepte in gaan en schrijven over fietsblessures en preventie hiervan. Lees verder…
Gastblog: Trainen met een vermogensmeter, deel 3
Dit is het derde en laatste deel van het gastblog geschreven voor Paul Bijkerk van fit-trainingsbegeleiding. Dit deel gaat over verschillende vermogensprofielen die op te maken zijn uit de data van de vermogensmeter en hoe deze te interpreteren zijn . Lees verder…
Gastblog: Trainen met een vermogensmeter, deel 2
Dit is deel 2 van het gastblog geschreven voor Paul Bijkerk van fit-trainingsbegeleiding. Hierin bespreek hij onder meer wat het verschil is in wattages tussen renners van verschillend niveau en laat hij zien hoe de verdeling van vermogen binnen één renner kan variëren afhankelijk van het type wedstrijd dat er gereden wordt. Lees verder…
Gastblog: Trainen met een vermogensmeter, deel 1
Dit gastblog is geschreven door Paul Bijkerk, eigenaar van fit-trainingsbegeleiding. Paul is gediplomeerd wielrentrainer en sinds kort een partner van Panache! Steeds meer beroepsrenners optimaliseren hun trainingen door gebruik te maken van een vermogensmeter. Ook steeds meer amateurs en recreanten trainen met een vermogensmeter. Wat is eigenlijk de meerwaarde van een vermogensmeter? Lees verder…
Klimmen
Mijn eerste blog ging over het pielen in Strava en het bouwen van routes om te gaan fietsen, vooral in het buitenland. Geheel bevangen door hoogtelijnen, meanderende wegen die zich een helling opkronkelen en streetview-plaatjes van het lokale asfalt, zit ik weken voor vertrek al zwetend achter de laptop routes te maken die ik misschien wel, misschien niet ga fietsen. Maar wat is nou het leuke aan bergen bedwingen op de fiets? Welk gevoel gaat daarachter schuil? En waarom is het gevoel tíjdens het klimmen soms het tegenovergestelde van hoe je erop terugkijkt? Lees verder…
Hard trainen
Hard trainen is niet altijd goed. Sterker, in een vorig blog hebben we beschreven dat wielrenners juist niet altijd hard moeten trainen. Gepolariseerd trainen houdt in dat we vaak ook veel moeten trainen op een lage intensiteit. Maar de vraag blijft hoe hard/rustig moeten we dan fietsen? Welke ´wetenschappelijke´ waardes kunnen we gebruiken om onze trainingsintensiteit te monitoren? . Lees verder…
Karren maar!
Mijn vrouw en ik hebben twee zoontjes: eentje van 3 jaar een eentje van 8 maanden. Voordat deze twee mormels ter wereld kwamen, gingen we er vaak samen op uit om te wielrennen. Ik heb haar met het fietsvirus besmet; een jaar nadat we samen waren, heeft zij een racefiets gekocht. We hebben heel wat (tour)tochten gefietst samen. Zelfs toen zij in verwachting was van onze oudste zoon, is zij nog vrij lang blijven fietsen. Tot het punt dat haar buik ongeveer over de bovenbuis gevouwen hing, toen was het wel zo’n beetje klaar. Lees verder…
Gepolariseerd trainen: The Coffee ride!
Het is misschien mode te noemen, of misschien wel een wetenschappelijke paradigma. Maar het lijkt erop dat de wetenschap het behroolijk eens is over hoe duursporters hun trainingsintensiteit gedurende hun seizoen moeten inrichten. Het toverwoord van de laatst 5 á 10 jaar is gepolariseerd trainen. Veel(of lees: bij alle) onderzoeken naar de effectiviteit van deze trainingsopbouw is gedaan bij (sub)top atleten. Toch kunnen we een vertaalslag maken naar ons ´normale´ fietsers. De ´Coffee rides´ zijn eigenlijk nog wetenschappelijk te onderbouwen ook. Lees verder…
Tacx. Het monster op zolder.
De Tacx. Vaak het monster op zolder, in de garage of de slaapkamer of zelfs midden in de woonkamer. Onder het afdak wordt het loeder ook wel gezien en ik ken mensen die in de douche Tacxen vanwege ruimtegebrek. Niet eens zo’n slechte plek, gezien de 100% overmatig zweetgarantie. Zonder reclame te willen maken, gebruik ik hier voor de leesbaarheid en gemak maar even het woord ‘Tacx’, om niet steeds ‘indoorvermogenstrainer’ te hoeven gebruiken. Een Elite, Wahoo of Cylceops zijn natuurlijk meer van hetzelfde en net zo afschrikwekkend. Maar waarom is dat toch, dat afschrikwekkende? Lees verder…
High intensity interval Training (Hiit)
In een vorige blog hebben de term High intensity interval Training (HIIT) laten vallen. Het blijkt uit wetenschappelijke studies dat dit een effectieve vorm van training kan zijn. Heb je weinig tijd maar wil je toch goed trainen? Kies dan voor een High intensity interval Training. Lees verder…
Woon-Werk
Woensdagochtend 6.35 uur: een steeds verder in crescendo gaande melodie komt uit mijn telefoon op het nachtkastje. O ja, ik ging vandaag fietsen naar het werk. Waarom ook alweer? File vermijden, goed voor mij, goed voor het milieu en de portemonnee, plus weer wat trainingskilometers op de klok gezet. Dat laatste telt overigens uitsluitend voor de terugweg. Heen is het gewoon aankomen, douchen en werken. Nog even voor de zekerheid buienradar checken…Lees verder…
Fiets-Life Balance
Wielrennen is een geweldige sport. Het motto is dan ook vaak hoe meer uren op de fiets hoe beter! Deze uitspraak klopt ook als we kijken naar de trainingsleer achter het (prof)wielrennen. Echter, de meeste fietsers hebben geen profbestaan, maar beoefenen de sport naast hun gewone baan, met alle sociale en familiaire beslommeringen waaraan een prof zich nog kan onttrekken. Dit drukt behoorlijk op de wekelijks beschikbare fietstijd… Lees verder…
Routes maken
Stel, je gaat op vakantie naar de Eifel en je neemt je racefiets of gravelbike mee. Dan zijn er twee soorten personen: degene die dagen, zo niet weken van tevoren al routes zit uit te stippelen en een heuse aardrijkskundige studie maakt van het betreffende gebied en de ‘zie ik daar wel’-persoon. Beide soorten kijken vaak met opgetrokken dan wel gefronste wenkbrauwen naar elkaar in respectievelijk verbazing of afkeer. Zelf behoor ik tot… Lees verder..