Ik ken Mark van onze gezamelijke werkperiode bij een fysiotherapiepraktijk in Amersfoort en ondernemen we nu nog steeds regelmatig mooie fietstochten.
Het begin: Mijn ‘wielercarrière’ begon op mijn 16e. Geïnspireerd door de Nederlandse succes in de tour van Boogerd en kornuiten, wilde ik leren afzien op de fiets. Op een oude groene Koga ben ik begonnen. Vanuit Leusden trok ik er regelmatig op uit om de heuvelrug te ontdekken en proberen zo lang mogelijk in het rood te fietsen op de Amerongse berg. Twee of drie jaar later kwam mijn eerste aanvaring met ´echt´ bergop fietsen in de Vogezen, waarbij ik me kan herinneren dat ik wel 10x per rit gecontroleerd heb of ik geen lekke band had bij het klimmen.
Het klimmen: Met klimmen begint voor mij het wielrennen. Een juiste mix van mentale focus en fysiek weerstand, vormen voor mij de perfecte uitdaging. Hiervoor ga ik de deur uit. Sterker nog, zonder klimwerk heb ik niet het gevoel serieus gefietst te hebben. Zelfs op de Tacx kan een goede klim mij erg blij maken.
Mooiste tocht: Er zijn zo vele mooie en uitdagende tochten. Maar het Alpenbrevet in 2017 die ik samen met Mark gefietst heb, was toch wel richting perfect. Uitdaging in afstand en klimwerk in een werkelijke prachtige omgeving. Het hielp ook mee dat ik in de juiste vorm stak voor deze tocht.
Mooiste klim: Bijna zonder na te denken Sa Calobra(Mallorca). Misschien niet de hoogste en de langste maar qua weg, natuur en vergezichten geniaal. Te meer ook omdat het er niet druk is met auto’s wordt het genieten tijdens de klim nog makkelijker.
Dieptepunt: Vele dieptepunten; bijna elke lange zware rit kent wel een mentaal dieptepunt. Zoals het zo koud krijgen in een lange afdaling richting Andermatt dankzij hagel en regen, dat ik eerder dacht aan voorgoed te stoppen met fietsen dan überhaupt nog een trap te doen.